Ömer hayyam sözleri
Hem / Kultur, Media & Underhållning / Ömer hayyam sözleri
Aşık olan gün, gece, ay ve yıl yanar; güneş, ışık, rahat ve uykusu olmaz.
Güçlü olduğuna inandırdın beni; bol bol da verdin bana vereceklerini. Herkesle uzaktan hoş beş edip geçmeli, can gözünü açınca görüyor ki insan; en büyük düşmanıymış en çok güvendiği.
Han hamam, dolap değirmen, hep onlara.
* Popüler sözler her ay sonu sıfırlanır. Biraz daha kulağı burkulunca dedi. Ya sen ne görünüyorsan o musun?
Dört unsurdan yaratmışsa seni felek ruha dair şu sözleri bilmen gerek seninledir insan, hayvan, şeytan, melek hangisine çekiyorsan osun demek!
Vefasız dünya diye yakınıp durma; dünya elindeyken tadını çıkarsana!
Nerede güzel düşünceler ardında koşan? Kölelik.
Hep arar dururdum, dünyaya geleli, alın yazısını, cenneti, cehennemi, hocam kesti attı, sağlam bilgisiyle: alın yazısı, cennet, cehennem sende, dedi.
Tanrı gülüşünle öfkeni almış senin, Birinden cennet yapmış, birinden cehennem. Aklımı başıma alınca ne göreyim, Ömrüm yel gibi esmiş gitmiş, Hiçbir şey öğrenmeden kalakalmışım.
Ezel avcısı bir yem koydu oltasına bir canlı avladı adem dedi adına iyi kötü ne varsa yapan kendisiyken tutar suçu yükler kendinden başkasına.
Bu zamanda az dostun olsun, daha iyi!
Yoldan gecenin unuttuğu alevler, rüzgarın önüne katıp savurduğu küller; işte bir insan ömrü gelip geçmiştir.
Herkes, gönlünce bir yol arıyor kendine..
En iyisi şu idi ben bu fesat dünyaya;
ne gelip ne bulunmak, ne de gitmek isterdim.
Bilmem, tanrım, beni yaratırken neydi niyetin, bana cenneti mi, cehennemi mi nasip ettin; bir kadeh, bir güzel, bir çalgı bir de yeşil çimen bunlar benim olsun, veresiye cennet de senin.
Cehennemi gerçekten bilmek mi istersin?
Bir kerpicim de olsa, satar yine şarap içerim.
Sevgiyle yoğrulmamışsa yüreğin tekkede, manastırda eremezsin. Bu muammayı ne sen okuyabilirsin ne de ben. Peki, ben ne görünüyorsam oyum. Yalan mı?
Bir yürek ki yanmaz yürek denir mi ona sevmek haram yüreğinde ateş olmayana bir günü sevgisiz geçirdinse yazık en boş geçen günün o gündür inan bana.
Dünyayı yeniden yarataydı, yaratırken de beni yanında tutaydı; derdim: 'ya benim adımı sil defterinden, ya da benim dilediğimce yarat dünyayı
Sen sofusun, hep dinden dem vurursun, banada sapık, dinsiz der durursun.
Hırka; tespih; post; seccade güzel: ama tanrı kanar mı bunlara?
Aşk ki gerçek değilse, tutkusu olmaz. Ama bir gün, bir ses haykıracak göklerden: herkesin yolu kendine varır, arama başka yerde.
Yaşamanı akla uydurman gerekir, ama bilmezsin akla uygun olan nedir; bereket eli çabuktur zaman usta'nın, basına vura vura sana da öğretir.
Bir çember çizilse merkezinde ben, kenarında sen.
Kim gitmiş de getirmiş haberini? Uyumak için önümüzde sonsuzluk var.
Sevdiğini mertçe seven kişi, pervane gibi özler ateşi. İki yokluk arasında bir varlık seninki: hiçlik ne varsa çevrende, sen de bir hiçsin.
Ezeli sırları ne sen bilirsin ne de ben bu muammayı ne sen okuyabilirsin ne de ben perde ardında sen ben dedikodusu var amma.
Biter bu dünyanın dedikodusu.